Die son pêrelskulp die daeraad deur die koue en wolke. Bring warmte in my seer hart. Seer vir mense se leed en pyn en swaarkry waaraan ek net mooi niks kan doen behalwe om die eina betraand by God se voete te gaan sit en met my dag te begin. So knop in die keel klim ek saam met Bab in die kar. Ons het halfuur se ry tot by die winkel.
Ons ry so in die pêrelmooi in, en op die radio speel ‘Let it be’, en my hart weet sommer dis God se antwoord op my gehuil. Ja, pêrels kom met pyn sal die skulp jou vertel.
Die son pêrelskulp die daeraad….sjoe aandoenlik!
Ja, ons landjie vol hartseer, stem my so droewig.
LikeLiked by 1 person
So mooi. Let it be. Nie aldag maklik nie.
LikeLiked by 1 person
Jou skrywe lê my ook na aan die hart.
LikeLiked by 1 person
Dis so ongelooflik mooi geskryf🌻
LikeLiked by 1 person
Dankie!
LikeLiked by 1 person
Ek wil in daardie pragtige pêrelskulp prentjie van jou klim en ten hemele uitskreeu. Let it be, is net nie meer so maklik nie.
LikeLiked by 2 people
Dis waar. Dit pyn om te pêrel….
LikeLiked by 2 people
Mooie skrywe in pereltaal
LikeLiked by 2 people