(NOTE: I mainly write in Afrikaans. An English version of this blog entry follows below, just scroll down. I do have translate options available,see top right of the page, but much of Afrikaans is lost in automated translation. ;))
Ses dae voor NaNoWriMo2019 aanbreek. Ses dae voor my huishouding en wêreld verander en ek die 50 000 woord in 31 dae uitdaging aanvaar. Dit is my tweede jaar om in te skrywe as ‘n ‘plantser’ met geen reëls behalwe om my vinger op ‘n lukrake nota te plaas in een van die vele joernale wat my skryfkamer vol staan. Mini torings van Pisa oral in rakke en op my lessenaar. As ek dood eerlik moet wees, is hierdie ook nie ‘n skryfkamer nie, dit is ‘n paniek-kamer vir ‘n meester uitsteller. Tyd vir verandering.
Verlede jaar het ek ‘n persoonlike memoir geskrywe, in Afrikaans. Dit was ‘n katarsis en ek is dankbaar dat ek onthou op papier kon vaspen. ‘n Vrugbare bron van groter begrip vir myself, my verhouding en reaksie op die wêreld. Hartseer dat hierdie self-ontdekking so laat in my lewe kom. Of miskien tog nie, miskien was dit juis op die regte oomblik, al die uitskrywe van gevoelens en gedagtes en ontsnapping aan die nagevolge van trauma. Die kettings is gebreek. Vooruitgang is gemaak. Ek het gegroei.
Vanjaar sal ek fokus op dinge wat my amuseer en fasineer. Ek gaan trag om 31 essays in 31 dae te skrywe, in Afrikaans. Sodoende kan ek die magdom notas en gedagtes ontklotter. Die rusteloosheid in my siel stil maak en my innerlike-uitsteller met die pad van geen omkeer af jaag.
Die potlode is skerp, die notaboek gereed en die geheue om skryfsels te berg skoon. My dae is gevul met taalreëls oplees en blokraai om my woordeskat aan te vul. Moenie komkommer nie, ek sorg darem nog vir my gesin en die honde en onthou om die voëltjies te voer.
Wat het my besiel? Ek grap net. Ons het almal stories te vertel, en miskien ten minste een grote.
‘n Storie, waarvan ek omtrent so tien hoofstukke geskrywe het, wat wentel om ‘n karakter wat so ses jaar gelede my op ‘n baie winderige dag aan die wasgoed hang, kom besoek het, is my uitdaging wanneer NaNoWriMo2019 se ontklottering ten einde loop.
‘n Skryfkursus mentor van ‘n jonger geslag het my in my spore gestuit. my ‘stem’ het nie in haar idee vir die volgende groot storie gepas nie. Ek was mistroostig en ek moet bely, by gemoedsbekak verby. Summier vir middeljarige Sophia in ‘n kis gebêre om ‘n stadige dood te sterf. Sy is egter baie gedetermineerd en hou aan om by my te spook, in my drome en lukrake wakker oomblikke.
Dit blyk ek is sommer klaar reg vir 2020 se skryfwerk. Geen rus vir hierdie ‘queen-ager’ (61 en immer jonk ;))
My muse is Engemi Ferreira
Die skrywer is onlangs oorlede. Sy het een boek en ‘n versameling kortverhale publiseer en ook soos ek lees ‘n wonderlike ma, vriend en kollega vir vele mense.
Haar 72-bladsy novelle ‘Die jaar toe my ma begin sing het het my pad gekruis in 1993 met die tweede druk. Dit moenie liggies of haastig gelees word nie.
Haar skryfwerk laat Afrikaans sing, en sy mors nie met woorde nie. Haar skryfstyl is kragtig. Nes ‘n pêrel snoerder die perfekte pêrel individueel selekteer om lands die vorige een in te pas, so snoer sy woorde. In die bedanking staan:“vir Ta’Anna wat my herinner het:elke mens het ten minste een boek om te skryf…”
Engemi, my November is aan jou toegewy. RIV. Mag jou nagedagtenis en skryfkuns my die roete terug na my skryfstem wys.
********************
Six days before NaNoWriMo 2019 commences. Six days before my household, and world changes and I accept the challenge to write 50 000 words in 31 days. My second year to enter this awesome writing challenge as a planster – no rules except putting my finger on a random note in journals filling up my writing room. They are mini-towers of Pisa all over the book shelves and my desk. If I am honest, it is not a writing room, it is a panic room for a procrastinator! Time to change that.
Last year I wrote a personal memoir in my mother tongue, Afrikaans. It was a cathartic experience and I am grateful that I put memories to paper. A fertile source for greater understanding of myself and my relation and reaction to the world. Sad that this opportunity of self-discovery came so late in life. Or not, maybe it was just at the right time, all the writing out of feelings and thoughts and escaping the effect of trauma. Breaking the chains. Moving on. Growth took place.
This year I will be focusing on things that amuse and fascinate me. I will be attempting to write 31 Essays in 31 Days, also in Afrikaans. By doing so, I can clean out the clutter of jotted down thoughts and notes. Still the restlessness in my soul and chase my inner-procrastinator down the road of no return.
So, the pencils are sharpened, notebook is ready and the back-up drive is clean. Currently reading up on my language do’s and don’ts and filling out crosswords to hone word capacity, fills my days. Oh, and not to worry. I still take care of my family and dogs and feed the birds.
What have I got myself into – again. Just joking. We all have stories to tell, and maybe at least one great one.
A novel, of which I have written about ten chapters, built around a character who visited me while hanging laundry on a very windy day, about six years ago, is my challenge after my NANoWriMo 2019 de-cluttering.
A writing course mentor from a younger generation all but stopped me in my tracks. My ‘voice’ not fitting into her idea of the next great novel. I was despondent and must confess downright blue. Put poor middle-aged Sophia in a box and left her to die a slow death. So I thought. She is very determined and keeps haunting me in my dreams and random awake moments.
Seems I am sorted for 2020 writing as well. No rest for this queen-ager (61 and young at heart ;))
My muse is Engemi Ferreira.
This writer passed away recently. She wrote one novel and a collection of short stories, and was by all accounts a wonderful mother, friend and colleague to many.
Her one and only 72-page novel “Die jaar toe my ma begin sing het,” (Translated: The year my mother began singing) crossed my path in 1993 when the second edition published. It is not to be read lightly or in a hurry.
She makes Afrikaans sing, she does not mince words. Her writing styl packs a punch. Like a stringer of pearls will select just the right pearl individually to string aside the previous one, so this writer does with words. In her dedication she thanks Ta’ Anna who reminded Engemi ‘each person has at least one book to write.’
Engemi, my November is dedicated to you. RIP. May your memory and writing show me the way back to my own writing voice.
I salute you. Weer eens gaan hierdie een ‘n wenner wees.
LikeLike
Dankie Toorts…
LikeLike
Vuurvliegie, vuur en vlam vir elke uitdaging! Ek haal my hoed af vir jou. Die leeftyd waarin mens die meeste van jouself ontdek, is juis sestig plus.
LikeLike
Sien uit na die lekkerte om meer/baie van jou te lees!
LikeLike
Ek haal my hoed vir jou af. Ek gaan ook deelneem – is nou besig om my projek in te slryf, maar ek sidder in my skoene. Wish me luck.
LikeLike
I vill be beside djou all de vay….you can do it.
LikeLike
🤗
LikeLike
Ek glo dit gaan ń heerlike tyd wees, Vuurvliegie.
LikeLike
🤗📚✏
LikeLike
Ek kyk dit so uit….is net nie lekker seker hoe dit als werk nie, maar ek sal jou volg en als lees, en wie weet, dalk sal ek 2020 saam met jou die uitdaging aanpak. Sterkte Vliegie! Klap daai vlerkies! en laat daai liggie skyn!
LikeLike
Dankie liewe Woordnoot.🤗💐
LikeLike
Baie sterkte! Jy is voorwaar ‘n Inspirasie.
My ou inspirasie, wat ook iewers langs die pad aan die slaap geraak het, het ook weer sommer in die nag laasnag ontwaak. Yeah!!
Vissers sê stywe lyne, wat sê ons? Ons sal maar die skribbelskroewe weer bietjie vasdraai. En waar jy bietjie aanhitsing en moed nodig het – laatweet net sodat ons jou kan help! 👌🏻👍🏻💪🏻
LikeLike
Dankie Petra. Dis nou lekker om te weet ons vasval wroegings is nie enig nie. My beker loop oor met sulke bakgat rasieleiers. En soos Ellen de G sê: ‘Back at you’, kom klop aan en gesels as die muse van woordsnoer speletjies speel.✏📚💝
LikeLike
Sterkte ou maat. Hoop jou muse is op haar beste die maand
LikeLike
Aweh….me too.😉🤗
LikeLike
Dapper, dapper vrou!! Ek is oortuig jy sal korte mette hiervan maak en dit met ‘n glimlag!! You go girlxx
LikeLike
Dankie tog ek het vir julle almal wat my rasieleiers is.1🤗💐
LikeLike
🤗 sê net as jy bietjie aanmoediging kort…
LikeLike
Jy sal eerste weet my liewe, liewe Bondels.
LikeLike
🤗🤗
LikeLike
Jy sal dit definitief kan doen, en jolly goed ook. Ek weet jy het verlede jaar geskryf… maar hoe kan ons dit lees? En as jy nou weer skryf gaan ons dit te sien kry. Sorry as ek blond klink maar is nou baie nuuskierig. Sterkte en geniet!!!
LikeLike
Verlede jaar was ‘n persoonlike ding, net vir myself. Ek sit en pieker of ek na die jaar se skrywery stukke op die blog moet sit….
LikeLike
Jy skryf so mooi en ons geniet jou skrywe, insig en humor. Maar die besluit bly joune ❤
LikeLike
Dankie vir die bemoediging, Kameel.
LikeLike
Sterkte mater, ek volg jou. My beplanning is nog steeds in wording. Wasdag gaan juis oor soek. Ek soek en kry nie wat ek wil hê nie. Gelukkig is my brein besig om voltyds te werk aan al die idees. Dis n lekker onderwerp of idee wat jy gaan beskryf. Sterkte en ek sal jou langs die pad teenkom.
LikeLike
Is jy ingeskrywe?
LikeLike
Ja, ek moet net bietjie my inligting gaan hernu. Sal seker dit more doen. Ons het Labour day more(lang naweek)
LikeLike
Geniet die lang naweek. Ons maak reg vir SA vs Wallis rugby semfinaal.
LikeLike
Hoe het rugby toe verloop? Ek mis telkens die nuus om te hoor. Dankie ek geniet die naweek. Pas vandag weer Bea op. Die huis verbeterings is amper klaar en as sy by is kry hul niks gedoen nie.
LikeLike
Hier is feeste in SA. Wallis 19-16 geklop. So finaal lê voor teen Engeland.
LikeLike
Soos dit vir my lyk ten minste 3 towerinne in Nov se skryfding. Sjoe baie geluk en baie sterkte! Julle het almal baie moed! Gaan jy kans he om gou nog n hoofstuk in ons bib mistery storie te skryf voor d einde van Okt? Ek dink dis jou beurt en ons is nuuskierig!
LikeLike
Ek is amper reg, sal seker later vandag pos. Eden is meer soos Hades….😉📚✏
LikeLike
Ha ha dit kan jy weer sê! Maar xie storie moet nou einde se kant toe.
LikeLike
Ek sou reken ons het genoeg om dit sinvol tot ‘n einde te laat loop.😉✏📚
LikeLike
Jy moet vir ons ‘n bietjie meer hiervan vertel. Kan ‘n mens enige ding skryf? Moet dit ‘n ‘novel’ wees? Waar rapporteer jy? Behalwe dat dit jou dwing om te skryf, watter ander voordele is daarin, soos, help hulle jou? Gee hulle vir jou raad?
LikeLike
Ek kry dan nou ook lus om dit te doen. Ek sou ook stories uit my kinderdae wou skryf, maar dit voel of ek so min daarvan onthou. 1700 woorde per dag is BAIE.
LikeLike
Ek het verlede jaar my onthoue uitgeskrywe en op 65000 woorde gestop, en dis nie volledig nie. Dis bevrydend. Kom, spring in, dis nie so baie as vertel en onthou lekker raak nie! Ek whatsapp die skakel vir jou. Scrapy en Hester en Bontie is al daar. Jy is nie alleen nie.
LikeLike
(fluister) Ek het nou ingeskryf.
LikeLike
Whoohoo, nou kan ons saam bult uit.
LikeLike
Ek dink jy gaan my moet sleep terwyl Hester van agter af sal moet stoot en Scrapy stuk-stuk sal moet help dra aan my.
LikeLike
✏📚💝
LikeLike
Sterkte… lekker skryf!
Enjoy yourself… 31 essays… FUN!
Vet pret!!
✒😊📝
LikeLike
Dankie AJ. Vandag se Rugby het my amper laat ontspoor, hehe. Jy is heeltemal reg – pret, vet pret.
LikeLike