Op soek na my vonk

Ek is moeg. Murg uitgesuig en sielsmoeg. Die epiese omwenteling in ons lewens is besig om my leeg te tap, dis net lelik huil wat nog in oormaat beskikbaar is. Ek moet soos julle sekerlik in vorige blogs kon aflei, aspris vir dankbaar en doelbewus gaan opsoek en een voet voor die ander sit en vorentoe beur. Futloos of te not. Maar ‘n mens kan maar net so lank voorgee en Pollyanna, dan moet die waarheid kom aantree sodat mens weer kan probeer.

Ek skil gister aartappels om vir die gesin vis en skyfies te berei vir middagete. Die tweede aartappel het vrot hart. Jy sny so derde van hom weg om by iets gaarmaakbaar te kom. Ek is sommer tranerig kwaad. Dis vrot en swak produkte wat ons gelate moet aanvaar want loadshitting en korrupsie en woede en wraak en bitterheid oral.

Ons hopelose regering wat tot in hulle malle maai in goete bespreek en oordink. Kyk nou net die gesloer met die SAUK Raad, die getjommel oor Poetin se lasbrief en sy komende besoek aan ons land. Ons polisie en korrektiewe dienste se twak met die Guptas en die Bester ou. Vrot hart, siek tot in sy kern, met min om te red en wat ten volle bruikbaar is.

Net toe ons klaar verhuis, kom die besigheid ook huis toe. Nog ‘n trek. My moed in my skoene. My liewe Rots hou niks van verandering nie. Was skoon oorbluf toe hy nou die dag in diie middel van die week naweek klere kon aantrek want daar was nie werk weg van die werf en huis nie. Bab se kantoor is in die voorhuis, agter die bank. Ons haal in mekaar se nekke asem. Liewe Tante het darem haar stoep. 😉 Ons span werkers is oral in die tuin en besig om sin te maak uit ons nuwe werkswyse. Met tyd kom raad. Alles sal regkom vertel Jan Brand. Die blikslaer net net uitgelaat wat die koste van regkom is.

“Ons hier in my omte  is nog erg besig met woning en besigheid se hervestiging. Dis sielsverlammend. Was lanklaas op alle lewensvlakke sommer net moeg is moeg verby,” kla ek by vriend Willem.

“Dis of almal se energie op is”.  Daardie ‘almal’ is ‘n spieël vir jou.  Jy moet tyd kry vir ‘n bietjie rus.  Dan sal jy weer die energie in ander sien.  Maar ja, hervestiging … dis ‘n groot ding….Sielsverlammend is nie ver van  sielsvlammend  af nie,” antwoord die wyse Willem.

Vanmore sluit Jana Luther in haar Beeld rubriek by hom aan met haar vonk woord: Entelegie – potensiaalverwesenliking of vervollediging. Lees mooi hoe sy dit raaksê:

“Aristoteles het die siel die entelegie van die liggaam genoem omdat die liggaam deur die siel werklik leef en bewus is,” verduidelik Viva.
   Viva brei verder uit en vertel entelegie “in meer moderne filosofiese gebruik, dit wat ‘n doel of finale oorsaak bevat of realiseer beteken. By Hans Driesch en die ander vitaliste, is entelegie die indiwiduele agens wat die lewe lei en rig, aan die lewe sy bepaalde vorm gee en in daardie funksie en hoedanigheid die lewensbeginsel self is.“

Ekke beter nou my entelegie oproep uit haar wegkruip. ‘n Goeie gesprek en nuwe planne om my lyf en emosies met my siel te herenig en minder te zombie en meer te samba deur die kosbare dae vir my geleen.

As voorspel tot die omwenteling en herinstel van my rigting, het ons gister die vreeslike buitekamer ge-orden. Die Wendyhuis is nou ‘n lieflike tuinstoor wat neffens die nethuis goed gaan funksioneer. Rots en die manne gaan die grondverbetering goete se tenks ook staanmaak, en hoe lekker gaan ek groentetuin kan maak met die gesonder grond wat ons baat wanneer die kosbare vloeistof in 20l houers getap word. Die oorvloei gaan direk in die grond in.

Ek weet nou duidelik waarom die Heksiehuis se omte as Doornbult bekend staan. Duiwelse duwweltjies is oral! Waag ek mos nou die dag om kaalvoet te loop. Wat ‘n les. Bab moes haar grou ken met ‘n naald om my gepynigde voete te ontdoring. Flip soveel brand en seer.

Smaak my my fut en vonk is darem al naby die oppervlak en dat ek aans minder moeg en vroliker gaan gedy soos Jana Luther die plant op die krans se aspris vatplek kry en sy beste lewe leef. My entelegie kroon mooi reg getrek op my kop. Lekker vurig en energiek en vol dankbaar en bly. Sielsvlammend ala Willem, dis mos maar hoe ons rol. Ek gaan bietjie meer rus ook, belowe.