Scrapy wil dat ons oor skoene vertel en haar Wasdag is al amper verby. Sal seker die agteros in die kraal met my relaas wees.
My eerste onthou aan skoene was rooi hakskoentjies wat my Tannie Stella by haar Indiërvriende vir my aangekoop het. Dit was piepklein grootmensskoene, ek dink ‘n nommer 3 of 4 wat in hulle winkel net vir my gewag het! Ek was lekker bederf as eerste kleinkind in die familie, en het vir my eerste vier jaar regeer. Saam met die rooi hakskoene onthou ek ook my Davy Crockett hoed en eerste paar jannas. Verbeel jou Juffrou Haaipolfaai Rabbadoe!
Vandag sukkel ek met sulke half dooie tone, danksy afstap skool toe in die ryp en kapokkoue van die Ooskaapse winters in Kokstad. My swartmeraia kouse en Harley Streets het niks gehelp om winterstone en die gagga gevolge te keer nie.
Op Universiteit was my gunstelingskoene sulke kurkwighakskoene met sagte olyfgroenleer so oorkruis. Ek is oortuig ons het maar soos Jarjar Binks en sy Gungans in Star Wars gelyk as ons straat af is! My kamermaat, en sielsvriendin nog steeds, was mal daaroor om my skoene in die koshuisgang af te paradeer, wat vir hiper-netjiese ek op daardie stadium tot raserny kon dryf. Menige middag het mens ons twee aan die gil die gang af gekry tot ons maats se vermaak, en soms irritasie.
Ag, die dae van ons jonkwees.
Een stel platforms het vir my reg voor die Landbougebou wat ons koshuis, Tankotie se ongeskikte fluiterige buurman was, soos ‘n os laat neerslaan, darem toe so verskalwertjie van ‘n os. Oemf, ek onthou nog die neerslaan en bly lê oomblik. Ek was laat vir ‘n toets. Twee khakihemde het my kom ophelp, en ek het maar tieties en knieë afgestof, my gevalle kroontjie reggetrek en verder aangesnel. Ek moes eers toets skrywe voor ek kon bloos en kommer oor wat die manne gade moes slaan.
My trouskoene was duurder as my rok. nee, moenie omval nie. Ek het in ‘n kreukel Indian cotton rok getrou, het maar R30 gekos. Rots is effe korter as ek. Gelukkig het Lady Di teen daai tyd reeds, plathakke om nie bo haar prinspadda uit te troon nie, mode gemaak. So behalwe kreukels in my rok, was die plat trouskoene my raakpunte met haar. My begroting was egter nie in haar liga nie. Hehe.
Het jy al op hakkies op supermark teels rond moes hol? My voete protesteer vandag nog. Ons is as streekskakelbeamptes deur Chubby Checkers verplig om grys rompe, wit bloese, geel serpies en swarthakskoene te dra. Ek het agt winkels vanaf Pietersburg (nou Polokwane) onder my sorg gehad. Baie kilometer gereis en dan op die hakkies op gladde teels moes trippel. Eendag in Polokwane het die burgemeesteres met daai simpel houthak aanglip plakkies by die vrugteafdeling skeef getrap, die houthakke het in ysskaatslemme verander, en sy het met min aplomb neergeslaan. Wat ‘n drama: die eerste burger van die dorp daar tussen die piesangs en druiwe op haar rug. ‘n Ambulans draagbaar, blomme en tjoklits gedoente. Plaas sy plat skoene gedra het, het ek maar by myself gedink terwyl my tone in die hofskoen kla. Vroulike ydelhheid.
Vandag kan ek my verpes aan skoene lekker uitleef. Hier op Waterval loop ek meestal kaalvoet, lekker ge-aard in die somer,en in die winter sal jy my in sokkies kry. Die honde en my gesin gee gelukkig nie om nie. Word ek nou en dan vrygelaat dorp toe, dan is my aanglip leer Blu Betties my trappers vir die dag.
Wyse raad oor skoene en meelewing: “Loop eers ‘n myl in iemand anders se skoene, dan sal jy beter verstaan.”
Dit was nou ‘n lekkerlees, Erna! Ek wonder hoeveel vrouens se voete is vermink deur die dra van verkeerde skoene? Jy moes my skoonma se voete sien, agv dra van puntskoene. Haar tone het so oormekaar gekruip en sy moes ‘n operasie kry.
LikeLike
Tussen puntskoene en step-ins is ons mamense deur martelterapie om mooi te lyk, ek is bly ons het meer vryheid.
LikeLike
Lekker, lekker bly maar lekker. Jy is n meester as dit by die uitbeelding van jou gedagtes op papier kom. Daardie hoge hakke was maar n belewenis op sy eie. Ek het self ook op n tyd met die hoë hakskoene skool gehou. As ek tuis gekom het het ek hul dadelik onder die bed ingeskop. Tog het die volgende more die ou voete weer die hoge hakke bestyg. Baie dankie dat jy deel geneem het en dat jy heerlik kon skryf oor skoeisels.
LikeLike
Liefste Scrapy, jy is vir my ‘n inspirasie en voorbeeld. Liefdegroete en dankie.
LikeLike
Ag dankie vir jou mooi woorde. Jy is vir my ook n voorbeeld van deurdruk en aanhou. Stywe druk vir jou.
LikeLike
Jy laat giggel my vroegdag (ja, ek weet dis amper 9-uur, maar ek het nou eers uit die bed geklim). Daardie neerslaan en gekrenkte ego klink tog te bekend. Ek vermy ook skoene sover as wat ek kan, en gelukkig dra niemand hier rond juis skoene nie.
LikeLike
A, dis lekker by die see. 👙😉
LikeLike
Lekker storie. Wonder of daar ‘n vrou is wat nog nie neergeslaan het nie? Nie eers as jy burgermeestersvrou is is jy gevrywaar daarteen nie.
LikeLike
Oe my dahling, daai was spesiaal en dramaties. Die ketting, jy weet. 😉
LikeLike
Ek was groot vriendinne met ons burgemeestersvrou daar tussen mielielande. Sy het ook hierdie grênd vriendinne gehad waarmee ons laeklas nie durf assosieer het nie. Dit het haar min gepla… my ook na haar teepartytjies toe genooi. Ons is vandag nog vriende…. ook een van daardie mense wat my laat lag. Ek noem haar man die butler omdat hy so moes spring toe sy vir maande bedlêend was. Ek het ‘n kanniedood aan snobisme. Hoe het ek nou op die onderwerp gekom?
LikeLike
Jy kry mense en mense, die drama waarna ek verwys het was sekerlik ‘n vonk.😉
LikeLike
‘n Leeftyd later onthou ek steeds daardie martelgang verby die Landbougebou. Baie beïndruk dat hulle jou kom ophelp het!
LikeLike
Ons het hulle daar by Tankotie teruggekry, bostukloos met rûe na hulle gedraai by die swembad gesonbaai, en as hulle loer, het een van ons die lektore gebel. Hehe. Maar daai manne was waarlik pynigend. Martelgang, sal ons ooit vergeet.😉
LikeLike
Haha, ek sien die ereburger tussen die piesangs. Ek loop ook graag eder kaalvoet en pes daai noupunt skoene! Lief die ” loop in ‘n ander se skoene”… lekker dinkwerk daar
LikeLike
Oe, dit was ‘n storie en gefladder. Ja, die wysheid het ek by die hospitium baie moes herhaal aan mense wat moeilik in empatie opgetree het en ek moet myself ook dikwels herinner. So groei mens aanhoudend.😇
LikeLike
Ja dis heerlik om te kan bly groei
LikeLike