Die foto met die man halflyf in die walvis maak opslae. ‘n Natuur fotograaf, Rainer Schimpf, het in die diepsee by Port Elizabeth, ‘n ongelooflike oomblik beleef toe hy ala Jona in ‘n Bryde walvis se bek beland.
Kyk self hier
Die walvis het goddank gedoen wat ons sou doen as iets vreemd in ons mond beland – spoeg. Ek reken hy en die duiker was albei ewe geskok en verlig. Geen ongeval.
Die natuur fotograaf is nie ‘n leek nie, en hy was besig om die jaarlikse sardientjie loop – ‘n reuse migrasie wat seelewe betref – te fotografeer. Iets wat hy al voorheen gedoen het. So ek reken hy sou op die uitkyk gewees het vir alles om hom. Die man se passie vir die natuur is ooglopend. Dink hy en die groot meneer vis was net buite mekaar se sig.
My gat se deksel is die groenies wat nou ontsteld is oor die ongeluk . Ontsteld oor die ‘skade’ aan die walvis. Sy kieue en so kon beseer word. Daar is hordes ‘wat as’ scenarios.
Waarom sal daar altyd een of ander persoon wees om ook op die wa te klim, maak nie saak hoe nie? ‘n Oud natuurbewaring beampte het ‘n klag gelê en die man kan sy duik lisensie kwyt wees.
‘n Navorser aan die Nelson Mandela-universiteit het ook baie te sê oor die insident. My vraag is, hoe weet hulle? Hulle was nie daar nie. Om die man sommer so te beskuldig klink maar suurdruiwerig.
Rots sit die nuusberig en lees en haak so ewe af: “As ons nie pasop nie gaan Jona aans Jan van Riebeeck se liga betree. Blameer word vir alles en nog wat. Mense soek rede vir kerm en blaam in hierdie polities korrekte lewe.”
My mening: Bykans almal smag na vyf-minute-roem. Ek dink die is ‘n unieke situasie wat daar in die diepsee afgespeel het, en die mense wat nou agterna (die insident het in Februarie gebeur) aangaan oor ‘wat as’, soek rede om aan die spesiale oomblik aan te haak. Sela.
NS.
Ek luister nou net na ‘n radio onderhoud met die duiker.
Raai net.
Sy seun se naam is Jonah!
Beeld – 11 Maart 2019 op die voorblad:

Ag hemel, daar is altyd iemand wat kak-en-kerm. Ek is seker daar beland van tyd tot tyd groot visse en voëls ook in die walvis se bek – dis soos om ‘n warm peperkorrel uit te spoeg. Die duiker kan net bly wees die walvis het hom nie harder geknyp met daai massiewe kake nie.
LikeLiked by 2 people
Dis vir my wonderlik – die reus hap nie, hy maak sy mond oop en wat inspoel, spoel in. Dank vader dir was ‘n sagmoedige reus wat Jonah se pa beetgekry het. 😉
LikeLiked by 3 people
Wel, net soos Jona vanouds, leef hy om die storie te vertel! Ek raak net so de wetter in vir almal wat altyd kou en kerm ook goed…daar is belangrikers dinge daarbuite as jy jou stem wil dik maak!
LikeLiked by 3 people
Net so, Woordnoot.
LikeLiked by 2 people
Kyk, ek voel dat ‘n mens die omgewing en die natuur moet beskerm en dat ‘n mens seker gehoor moet gee aan regulasies en wetgewings. Ek wonder egter ook of die groenes nie te ver gaan nie. ‘n Mens mag nie walvisse / haaie en seker ook gewone visse nie in gevangenis sien nie. Jy mag hulle ook nie in die natuur gaan opsoek nie. Dus – jy mag gaan nuuskierigheid oor die natuur hê nie.
LikeLiked by 3 people
Spyker op die kop, Xena! Gelukkig luister ons moeilik. 😉
LikeLike
Hy leef om sy storie te vertel en dit is al wat saakmaak.
LikeLiked by 3 people
Dis nou die waarheid, en dis sy storie, niemand anders s’n nie.
LikeLiked by 2 people
Wat!!! Ek gaan weer en weer kyk, hierdie is ongelooflik! Laat mense sê net wat hulle wil, ek dink dis die amazingste iets om oor te kom. Uitgespoeg deur ñ walvis…
LikeLiked by 2 people
Ek kyk ook elke kort-kort weer. Dis vir my ‘n wonderlike storie en net hy kan vertel. Bly hy het – dit het al in Februarie gebeur.
LikeLiked by 1 person
Wat ‘n skrikwekkende ervaring, maar agterna gesien, ‘n ongelooflike gebeure. Ek kan verstaan dat hulle reëls oortree het, maar ai toggie, party suurknolle brand van jaloesie!
LikeLiked by 1 person
Walvis sou my ook uitgespoef het, maar sou oor heel ander rede gewees het…
LikeLike