IMG-20171024-WA0003.jpg Baie keer lees ek iets raak in die Bybel, en deel dit met so klompie mense via Whatsapp. Ek deel omdat ek opgewonde voel, geseënd is en begeesterd voel. Ek verwag nie dat mense my moet antwoord nie. Kry so nou en dan ‘n dankie, moet asseblief nie stop nie. Dis vir my voldoende.

My Rots reken ek moet nie dit te gereeld doen nie “dis nie almal se kopie tee nie.” Jammer om te hoor, ek reken as die Gees jou noop om so te deel, dan luister jy.

Vanoggend stuur ek die verse uit Deutronomium 7 (Die Boodskap) en ek skrywe daarby: “Die Here het jou gekies bloot omdat Hy lief is vir jou”…sjoe. Wat ‘n lieflike wete. Dankie Vader, gee dat my menshart U liefde waardig is. Vergewe my kleingeloof. Amen.”

Ek kry die normale emojicons terug: hartjie, blommetjie, engeltjie, namaste…en so aan. So net na 06h00 bel een van die jongmense in ons lewe – daai kinders van anner ouers. “Tannie, ek is lief vir Tannie en Oom. Dis al.” My keel knop sommer weer van vooraf.

Die oproep is skaars klaar, en die Whatsapp biep. “Weet jy hoe jou boodksappe my help?” Van oor die water doer uit die Ooste kom ‘n vriendin se boodskap.

Dankie Here dat U my gebruik om vir ander van U liefde te vertel en dan U liefhê van oral terug ontvang, spesiaal soos die lieveheerbesie in die son

lucky