scapegoat“Ek weet nie hoekom ek so moet suffer nie.” Ons almal Ta Stienie soms. Nare goed gebeur met ons almal. Mense stel teleur, die onheil tref jou. Dis die lewe op die ondermaanse.

Meestal kom mens daaroor en gaan aan, probeer weer. Kies om liewer diep asem te haal, jou gesig na die son te draai met die vaste vertroue dat God reeds saam én voor jou deur die moeilike tyd stap.

Ander rol om en word meegesleur deur omstandighede. Of verdedig huleself, maar op die negatiewe gedeelte van die verdedigingsmeganismeskaal, deur issues te projekteer en alles en almal die vark in die verhaal te maak. Diegene wie in ‘n staat van gewroegdheid, te nagekomenheid, eie-ekkerige geregtigheid leef. Die grootste hartseer met die mens wat so swaar deur die lewe gaan, is dat hulle ander se lewens hel op aarde maak. Deur te kies om die slagoffer te wees, deur te kies dat jy reg is en duisend ander is verkeerd, jy sit jou op vir ‘n helse lot pyn en dan is jy meestal die een met die fout.

Attitude is a choice. Happiness is a choice. Optimism is a choice. Kindness is a choice. Giving is a choice. Respect is a choice. Whatever choice you make makes you. Choose wisely.”
– David of Vermont 

Wat die heel ergste is, is wanneer sulke jammergatte hulle die reg toe eien om aanspraak op onskuldige mense se lewens te maak. Gif is al wat versprei word. O wee, en as so teemkous jou in die visier het, is daar niks behalwe grense en groot afstand wat jou red nie. Skoonouers en skoonkinders, broers en susters, moeders en kinders se verhoudings word aan flarde geskeur.

Ek is bewus van  ‘n paar sulke situasies rondom my. Ai, as die mense net kan sien wat hulle gedrag tot gevolg het. Soveel seer en pyn en verwarring.

Op soek na antwoorde lees ek op en e-pos ‘n dominee-vriend om sy mening te hoor. Hier is wat ek vind:

Emosionele terrorisme moet glad nie geduld word nie. Indien iemand nie ophou nie, kry hulp van buite. Laat ‘n berader ‘n vergadering tussen jou en die terroris beredder. Dis die veiligste. As daar nie ‘n getuie vir jou teenwoordig is nie, is aanhoudende boelie jou voorland.

Net omdat ons mense vergewe, beteken dit nie ‘n emosionele afbreker kry lisensie om van meet af met ou gedrag voort te gaan nie. Vergifnis gaan hand aan hand met ‘n streep wat getrek moet word. Die oue is verby en iets nuut is in die plek van ou dinge. Die teisteraar mag nie voortgaan of toegelaat word om met hulle vernietiging van ander se lewens voort te gaan nie.

Dit is van uiterste belang dat paartjies en gesinne saam teen emosionele terroriste optree. Maak nie saak wie se ma of pa of broer of suster, vriend of vriendin die oortreder is nie. “Jy praat nie verder so met my of my geliefdes nie. Jy vra respek, ek verdien dieselfde.”

Almal moet konsensus hê en bemagtig voel om vir die terroris te kan sê: “Hierdie besoek of gesprek is nou klaar.” Dit moet volg met ferm optrede – wys die persoon die deur, eindig die gesprek, verander die onderwerp of as jy by hulle tuis is, verlaat die perseel.

Die emosionele terroris is immer aan die wegkruip agter persoonlike ervarings, dikwels uit hulle kinderdae. Die slim omies sê jy laat die persoon die derms uitryg, en al wat jy dan so persoon toevoeg is: “Ek is jammer oor jou slegte ervarings, niemand verdien om so behandel te word nie. Dis waarom jy dit nie verder op ons huis en gesin gaan uithaal nie. Die geskiedenis van onreg kan nie herhaal word nie, dis nie hier welkom nie.” Die kenners waarsku ook dat daar geen onderhandeling moet wees nie. Moenie skietgee nie.

Scape_Goat_Blame_Game

Hoe swaar dit ookal is, as die gedrag sou aanhou, se ‘n domineevriend vir my, is die beste  vir jou en jou gesin om  fisiese- en kontak afstand tussen julle en die terroris te skep, tot die boodskap begryp word, die afbrekende en mishandelende gedrag gestaak word en ‘n nuwe verhouding op respek en liefde gebou kan word. Sodra ou koeie uit die sloot klim, herhaal tot genees of stap weg vir julle eie behoud, ander gaan die stank jou oorweldig. Ek sit en dink aan die Engelse woord ‘scapegoat’ – sondebok.  Dis die enetjie wat die emosionele terroris so graag blameer vir hulle eie laakbare gedrag.

Terwyl ek so skrywe, kom my Dictionary App se woord van die dag op:

Scapegrace –  “One who has escaped the grace of God.”

Sjoe – emosionele terroriste en alle mense moet waak om nie hieraan skuldig te raak nie!

Dink net om aan God se genade te ontsnap, of dit mis te loop omdat jy geen genade teenoor ander betoon nie.

JO!

NS.
Ek baie geput uit die onderstaande artikel, en ek is op my knieë gedwing om askies te sê oor ek maar ver tekortskiet en ook vir genade vir die wat seer het en seer maak: