Ek het nie gesoek nie, maar gekry

e

serendipity

ˌsɛr(ə)nˈdɪpɪti/

noun

1. the occurrence and development of events by chance in a happy or beneficial way.

   “a fortunate stroke of serendipity”

   synonyms:

   chance, happy chance, accident, happy accident

Serendipity is my gunsteling Engelse woord.  Wikipedia verduidelik in Nederlands: “Serendipiteit is het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je op zoek bent naar iets totaal anders.”

Ek stem nie saam nie. Vir my is dit die bidsprinkaan wat net vir jou kom bid, die liewenheerbesie wat op jou kom sit, die beste van toeval. Ek het nog nie die regte Afrikaanse woord teëgekom nie. Ek soek hom al jare. Dis nie geluk nie, dis nie toeval nie. Dis nie rerig gelukkige ongelukke nie, maar miskien tog.

Ek reken egter ‘serendipity’ is ‘n Liewe Jesus-woord. Ek reken dit het meer met heilige intervensie, niks met geluk te doen nie. As jy na geluk opsoek is, speel die Lotto.

In my lewe het heilige toeval, die ‘serendipity’- soort,  al ‘n yslike rol gespeel.

Ek verjaar op Oujaarsdag. As my ma vier ure kon uithou, was ek ‘n hele jaar jonger…ag, ja! Dan was my pa ook nog Engels en my ma Afrikaans – so ek het maar so in albei tale leer praat en lees. “I speak both tales deliciously.”  Ek tel vandag nog makliker in Engels!

My verhouding met boeke is ook vroeg gevestig en op vyfjarige ouderdom kon ek al goed lees. Enid Blyton se Noddy reeks was van kleins af kosbare skatte.

My ouers was baie pragmaties oor Kersfees en my geboortedagvieringe. So kry ek vir Kersfees,  net voor ek ses word, ‘n King James kinderbybel. So mooi blou boek. Honderde bladsye dik, met illustrasies.

Adam en Eva en vyeblare en die slang, Noag en die ark, Josef se kleed, Moses en die brandende bos, die vlug deur die Rooi See, Jona en die vis, Jesus se geboorte, Sy kruisiging. Ek lees van Kersdag tot op 31 Desember die hele boek deur, en vra of ek darem iets op my verjaardag ook kan kry.

Almal lag, want hoe kan ek nou daai dikke boek deurlees? My liefiemense hou toe Bybelvasvra met my. Ek vertel in groot detail vir hulle klomp stories, reg uit die Bybel.

Ons was nie juis kerkmense nie, maar ek onthou gebed by ete en met slapenstyd.  Ek onthou Sondae wat ek met my geel rokkie en wit sandale buite die kerk afgelaai is om Sondagskool toe te gaan, alleen. Pa het sy issues gehad, maar hy het my nooit gekeer nie.

Die Afrikaanse kerk wou my nie doop omdat my pa ‘n Methodis was. Rerig. Dit was in ‘n ou klein dorpie, gelukkig het my ouma-hulle se dominee nie dié byltjie te kap gehad nie, en die watertjies is eindelik oor my voorkop gesprinkel.

Op hoërskool was my pa baie omgekrap toe ek ‘n kerkseminaar kies bo ‘n familiesaamtrek. Maar hy het my laat begaan. In standerd nege op Kokstad, is ek die enigste aannemeling. Stokalleen deur katkisasie en al wat ek van die aanneemdiens onthou is die bewing van my slaprandhoed.  

Maar ek moet sê, die alleen deurwerk van die katisasieboek, en ook nêrens om weg te kruip wanneer dominee vrae gevra het, het vir my ‘n geloof gebou op sterk fondasies.

Net voor my rekordeksamen sterf ons pa aan ‘n hartaanval. Die weke en dae rondom die trauma is ‘n waas. Helder in my onthou is hoe ek Fil 4:13:’Ek is tot alles in staat deur Christus wat my krag gee’ as anker gebruik het. Dit het my staande gehou deur eindelose trane, gesprekke, koppies tee maak, studeer, vraestelle skryf.

Twee weke na my pa oorlede is, moet ons matrieks ons Engelse mondelinge eksamen aflê. Die inspekteur is laat, en op die ou einde word net twee van ons gekies om die praat te praat. Ek volledig tweetalig en die arme seun wat nog steeds net “yes” en “no” kan sê. In die skoolbiblioteek, met die sonstreep wat stofmyte laat dans, praat ons ons harte uit. Die inspekteur dring aan dat ek  ook ‘n onvoorbereide toespraak moet hou, die gemiddeld vir ons klas is volgens hom te hoog. Ek trek my skouers op en sê dis maar goed so. Wat kan jy maak? 

Die onderwerp:”What does your father do for a living.” Dit slaan vir ‘n oomblik die wind uit my seile. My hart klop in my keel en ek gryp vas aan my anker: “Ek is tot alles in staat, ek is to alles in staat…”

Ek trek daar weg en vertel my pa doen op die oomblik niks, hy is dood. Ek reken hy sit heerlik vir ewig met sy tone in die seesand met sy skewe kuif, sy pyp aan die stop met kersietabak. Die inspekteur se oë het gerek, maar hy het my laat begaan. Ek het my ou hartjie uitgepraat oor my saagmeulbestuurder pa, my skaakspelende pa, my klassieke musiekliefhebber pa, my kunstige, slim pa wie se lewe op 42 opgeraak het. 

En raai, die ou inspekteur moes maar ons hoë gemiddeld toeken, ek het nie my klasmaats in die steek gelaat nie. My half-Engels grootword en my sterk geloofsbelewenis was geen toeval nie! 

Ek stem saam met die verduideliking hieronder – ‘Serendipity’ is eerder kreatiewe ontginning van iets onvoorsien, omdat jy met wysheid toegerus is. Ons Vader het mos alles klaar uitgedink lank voor ons gebore is!

NS. Hierdie is ‘serendipity’ aan die werk tot by my matriekjaar. In die veertig jaar wat hierop volg het ek vele asemsnak ervarings. “Serendipitously” gebless.  En ek weet as jy mooi rondkyk, gaan jy ook oorvloed van ‘serendipity’ in jou lewensloop sien!