Stompies
Ons sit by jou roudiens. Die kerk is stampvol.
Verslae en seer sit jou vrou en kinders; jou ou moeder, ineengekrimp van leed; jou stukkende broers met hulle vroue en kroos; familie, vriende en kennisse.
Die Dominee vertel hoe oomblikke ‘n mens se lewe onherroeplik verander. Hoe sy eie broer se dood in ‘n motorongeluk veertig jaar gelede, sy lewe vorentoe vir altyd ander ingekleur het.
Hy vertel ons van tye in die wêreld se geskiedenis, wat die mensdom vir altyd verander het. WO I, WO II met die atoombomme, 9/11 toe Twin Towers inmekaargestort het, en nou ook in ons struikelende, bloeiende demokrasie.
“Ons het ons onskuld verloor”, tuimel Dominee Groenghoen se woorde deur my kop.
My vriend, het jy dit besef toe jy jou besluit geneem het. Het jy? Die krater wat jou dood in ons midde gaan sink? Die onskuld wat sou verdwyn?
Ek sit so, en skielik is ek weer by my ma se graf, by Pieterjan se graf, by Louretta se graf. Almal tye waar ‘n ander se oomblik-besluit almal om hulle se lewe in seer hoekoms verander het.
Net toe ek in die hoekom gat wil inval, lees Dominee sy teks. In die middel van die diens. Hy lees uit Romeine 8: 31-39 (1983)
© 2007 Bybelgenootskap van Suid-Afrika. Gebruik met toestemming. Alle regte voorbehou.
NIKS, niks kan ons skei van God se liefde nie, want Jesus het reeds al ons mens-foute en sondes op Hom geneem, Homself in ons plek gestel, gesterf, die dood oorwin en Hy sit by God en doen vir ons voorspraak, nog voor ons ‘n woord uiter.
Dominee haal ook net hier die blinde sambok uit. Want sien, die rasperbekke, die alweters, die wat soveel weet dat hulle by jou was toe jou laaste oomblik aanbreek, het op Vuisboek en in mekaar, en selfs in die wat nie wil weet nie, se ore, hulle menings en opinies uitgedeel. Die wonde van hulle woorde ongeag. Die van hulle wat by jou diens gesit het se ore het gebrand, wees verseker.
Dominee maan ons almal dat niemand kan oordeel of jy hier of daar of waar ook al beland nie, want ons almal skiet tekort . Net God se genadige liefde red ons, want NIKS kan ons daarvan skei nie.
So vriend, ek glo jy is sonder pyn, veilig, geborge en gelief. Ook so my Ma, Pieterjan en Louretta.
Ons, ons hier, gaan nou eers huil, kwaad wees, rou en wonder, want ons is mense. Jou geliefdes gaan leer om sonder jou voort te leef, en ook met jou besluit leer saamleef.
Ons kan egter ook vashou aan die feit dat NIKS, maar niks ONS van God se liefde skei nie. Daarom sal daar krag en genesing en aanvaarding kom.
So al voel ons nie nou so nie, rus ons ook veilig, geborge en gelief aan die Vader se hart.
Tot wedersiens.
Amen.
NS. ‘n Vriendin wat nie weet dat ons vandag jou roudiens bygewoon het nie, sy ken jou nie, stuur uit die bloute die sonsondergang foto op WhatsApp vir my.
Hemels mooi. Niks kan ons skei van God se liefde nie.
Toe skryf ek vir jou om te vertel van vandag en om te sê tot wedersiens.
Jitte, dit is so mooi saamgevat, en boonop kan ek getuig van daai niks wat ons van ons Hemelse Vader se liefde kan skei nie, want ek ervaar daai oor en oor en oor in my eie eenvoudige lewetjie hierop aarde.
LikeLiked by 1 person